Gdy słońce wzeszło już wysoko i mgły się uniosły, ukazała się droga przed dziewczynką stojącą samotnie na polnej ścieżce.
Smutna była, bo sama….
Nagle z dala dobiegło wesołe wołanie: Anetko, Anetko! TU JESTEŚMY!
Na dzień Imienin pani Anety.
Lipiec 2016